اختلال شخصیت اضطراب

اضطراب هشداری است مبنی بر اینکه خطری در راه است تا فرد بتواند برای مقابله با آن اقداماتی به عمل آورد. بنابراین اضطراب خطری بیرونی یا درونی را اعلام می کند و موجب حفظ حیات می شود، امّا هنگامی که اضطراب در زندگی روزمره
به صورت غیرمنطقی و تشدید یافته باشد، به یک اختلال تبدیل می شود.
اضطراب یا اختلال اضطرابی یک بیماری روانی شایع است، به‌طوری‌که بیشتر زنان و میان‌سالان و افراد سالمند با آن مواجه هستند. اختلالات اضطرابی، گروهی از اختلالات روانی هستند که دارای نشانه‌هایی از اضطراب و ترس‌اند. اضطراب ناشی از نگرانی در مورد آینده است و ترس واکنشی به رویداد کنونی. احساس اختلال اضطرابی می‌تواند دارای نشانه‌های فیزیکی همچون تپش قلب و لرز باشد. چندین اختلال اضطراب وجود دارد، از جمله اختلال اضطراب منتشر، هراس‌های ویژه، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب جدایی، هراس از مکان‌های باز، اختلال ترس و سکوت انتخابی. اختلال با آن‌چه منجر به علائم می‌شود متفاوت است. افراد اغلب بیش از یک اختلال اضطراب دارند.
اختلالات اضطرابی یکی از شایع‌ترین آسیب‌های روانی هستند که فرد مبتلا اضطراب مزمن و شدیدی را تجربه می‌کند و همواره در مورد اینکه در آینده چه اتفاقی روی می‌دهد احساس ترس دارد. در این حالت فرد در مقابل احساس‌های مزمن و شدید اضطراب درمانده می‌شود و قادر نیست فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهد. همچنین از موقعیت‌هایی که برای دیگران عادی به نظر می‌رسد نمی‌تواند لذت ببرد.

اختلالات اضطرابی طیف وسیعی از اختلالات را شامل می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و علائم خود را دارند و روش‌های درمانی مختلفی نیز می‌تواند در بهبود افراد موثر واقع شود. آگاهی از روش‌های درمان اضطراب و مشاوره کنترل استرس به شما کمک می‌کند تا از این هیجان‌های آشفته و مبهم رهایی پیدا کنید.
کسانی که دچار اختلال اضطرابی هستند همیشه احساس ترس و نگرانی می‌کنند، بدون آن که علت آن مشخص باشد. در اختلال اضطراب فراگیر یا برخی از اختلالات وحشت زدگی، فرد همیشه احساس ترس و نگرانی می‌کند، با وجود آن که دلیلی مشخص ندارد. احساس ترس در کسانی که دچار اختلال اضطرابی هستند بیش از اندازه است و با چیزی که نسبت به آن احساس خطر کرده‌اند، تناسبی ندارد. برای نمونه در فوبیا فرد از چیزی به طور غیرطبیعی می‌ترسد. نگرانی و ترس همیشه در فرد دیده می‌شود و او را آزار می‌دهد تا جایی که زندگی روزانه‌ وی مختل می‌شود. در واقع انواع فوبیا به نوبه خود پیامدهای گسترده‌ای برای فرد مبتلا به همراه دارد.

علائم فیزیولوژیکی اختلال شخصیت اضطراب

• لرزش – پيچش‌های عضلانی – احساس لرز و سردرد – كمردرد از علائم اختلالات اضطرابی – تنش عضلانی – احساس تنگی نفس – خستگی مفرط – رفلكس از جا پريدن – بيش فعالی اتونوميک – گل انداختن يا رنگ پريدگی – تعريق – سردی دست‌ها – اسهال – تپش قلب (تاكيكاردی) – خشكی دهان – تكرر ادرار – اشكال در بلع.
• انواع اختلال شخصیت اضطراب:
• اختلال پانیک (وحشت زدگی) – بازار هراسی (آگورافوبیا) – هراس‌های اختصاصی یا ویژه (فوبیا‌ها) – اختلال اضطراب اجتماعی (جمع‌هراسی) – اختلال اضطراب فراگیر (منتشر) – اختلال وسواس فکری – عملی – اضطراب موقعیتی – اختلال اضطراب جدایی – گنگی (سکوت انتخابی) – اختلال اضطراب پس از سانحه – اختلال اظطراب عصبی (هنگام عصبی شدن).

علل اختلال شخصیت اضطراب

تصور می‌شود علت اختلالات اضطرابی ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. عوامل خطر شامل سابقه کودک آزاری، سابقه خانوادگی اختلالات روانی و فقر است.
اختلالات اضطرابی اغلب با سایر اختلالات روانی، به ویژه اختلال افسردگی اساسی، اختلال شخصیت و اختلال در مصرف مواد رخ می‌دهد. برای تشخیص علائم معمولاً حداقل ۶ ماه باید وجود داشته باشد، بیشتر از آنچه انتظار می‌رود برای وضعیت باشد و عملکرد را کاهش دهد. سایر مشکلاتی که ممکن است منجر به علائم مشابه شود، پرکاری تیروئید است. بیماری قلبی؛ مصرف کافئین، الکل یا حشیش؛ و حذف برخی از داروهای خاص.

بیماری‌شناسی اختلال شخصیت اضطراب

اختلال اضطرابی ازجمله اختلالات روانشناختی است که منشأ فیزیولوژیک آن کاملاً شناخته‌شده نیست، ولی ارتباط تنگاتنگی با اختلالات افسردگی دارد.

درمان اختلال شخصیت اضطراب

روان درمانی:

رهیافت های عمده ای که در مواجهه با این اختلال در پیش گرفته می شود، حمایت، تشویق بیمار برای بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مکانیسم های مدارا (نظیر آرام سازی عضلات) به اوست. در روان درمانی، شما با یک درمانگر به منظور کاهش علائم اضطراب همکاری می‌کنید. این درمان معمولا برای کاهش اختلال اضطراب منتشر موثر است. یکی از اشکال موثر روان درمانی برای اختلال اضطرابی، درمان شناختی رفتاری است. در این روش که معمولا یک درمان کوتاه مدت است بیمار مهارت‌های خاصی را یاد گرفته که به او در کنترل فعالیت‌هایی که قبلا موجب ایجاد اضطراب می‌شد، کمک می‌کند. این مهارت‌ها موجب می‌شوند که وقتی در موقعیت خاص ایجاد کننده اضطراب قرار می‌گیرید، علائم کاهش پیدا کنند.

دارودرمانی اختلال شخصیت اضطراب:

انواع مختلفی از داروها وجود دارند که برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند. اما هرگز نباید از آن‌ها به صورت خودسرانه استفاده کرد.

داروهای ضدّاضطراب شامل انواع مختلفی از داروها است که برای درمان علائم اختلالات اضطرابی استفاده می شود. سه نوع داروی متداول که در مورد اضطراب تجویز می شوند، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب و مسدود کننده های بتا هستند.

داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب در درجه اول با تأثیر بر روی تعادل هورمون های عصبی کار می کنند. برای رفع علائم جسمی که ممکن است با حمله اضطرابی همراه باشند، از بتا بلاکرها و انواع دیگر داروها استفاده می شود. از آنتی هیستامین های نسل اول نیز برای کمک به تسکین علائم اضطراب استفاده می شود زیرا خاصیت آرام بخش دارد.

مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) نظیر سرترالین و پاروکستین به دلیل کارایی، قابل تحمل بودن و
بی خطر بودنشان، خط مقدم درمان PTSD را شامل می شوند. داروهای SSRI علایم مربوط به تمام گروههای علامتی PTSD را کاهش می دهند و علاوه بر رفع علایمی که مشابه افسردگی یا سایر اختلالات اضطرابی هستند، در بهبود علامتهایی که منحصر به PTSD می باشند نیز مؤثرند. داروهای سه حلقه‌ای و سایر گروه های دارویی از جمله زولپیدوم.

درمان شناختی اختلال شخصیت اضطراب: درمان شناختی، نسخه‌های کاربردی برای شناسایی افکار نادرست، غیر سازنده یا مضر است که می‌توانند منجر به اضطراب یا افسردگی شوند. پس از شناسایی چنین افکاری، درمانگر برای کمک به تغییر روش تفکر، بر روی ذهن شما کار می‌کند. بنابراین شما پس از مدتی با واقع بینانه شدن افکارتان، الگوهای فکری مفیدی را به دست خواهید آورد.

رفتار درمانی اختلال شخصیت اضطراب:

در رفتار درمانی روش درمانی بر روی تغییر رفتاری که موجب آسیب می‌شوند، کار می‌شود. به عنوان مثال در ترس، پاسخ یا رفتاری وجود دارد که برای شما مضر است. بنابراین درمانگر بر روی ایجاد تغییر در این پاسخ‌ها تمرکز دارد. این روش متکی بر تکنیک‌های متعددی است که بر اساس شرایط تبیین می‌شود.