علائم اوتیسم در کودکان و نحوه برخورد با آن ها

در این مقاله به بررسی علائم اوتیسم در کودکان و نحوه برخورد با آن ها می پردازیم. اختلال طیف اوتیسم که به صورت علمی ASD گفته می شود یک ناتوانی رشدی است که به دلیل تفاوت در مغز ایجاد می شود. افراد مبتلا به ASD اغلب مشکلاتی در ارتباطات و تعامل اجتماعی و رفتارها یا علایق محدود و تکراری دارند. افراد مبتلا به ASD نیز ممکن است روش های مختلفی برای یادگیری، حرکت یا توجه داشته باشند. توجه به این نکته ضروری است که برخی از افراد بدون ASD نیز ممکن است برخی از این علائم را داشته باشند. اما برای افراد مبتلا به ASD، این ویژگی ها می تواند زندگی را بسیار چالش برانگیز کند.

ارتباط اجتماعی و تعامل در کودکان اوتیسم

مهارت های ارتباط اجتماعی و تعامل می تواند برای افراد مبتلا به ASD چالش برانگیز باشد. نمونه هایی از ارتباطات اجتماعی و ویژگی های تعامل اجتماعی مربوط به ASD می تواند شامل موارد زیر شود

• یکی از رایج ترین علائم اوتیسم در کودکان این است که آن ها از تماس چشمی خودداری می کنند یا ارتباط چشمی خود را حفظ نمی کنند. 
• حالات چهره مانند شادی، غمگینی، عصبانیت و تعجب را در 9 ماهگی نشان نمی دهد این یکی از مهم تریم علائم اوتیسم در کودکان است.
• تا 9 ماهگی به نام پاسخ نمی دهد
• تا 12 ماهگی بازی های تعاملی ساده ای را انجام نمی دهند
• تا 12 ماهگی از حرکات کمی استفاده می کند یا اصلا از آن استفاده نمی کند (مثلا برای خداحافظی دست تکان نمی دهد)
• در سن 15 ماهگی با دیگران علایق مشترک ندارد (مثلاً شیئی را به شما نشان می دهد که آن ها دوست دارند)
• در سن 18 ماهگی به شما اشاره نمی کند که چیز جالبی را به شما نشان دهد
• متوجه نمی شود که دیگران در سن 24 ماهگی آسیب ببینند یا ناراحت شوند
• به کودکان دیگر توجه نمی کند و تا 36 ماهگی با آن ها در بازی همراه می شود
• در 48 ماهگی در طول بازی تظاهر به چیز دیگری مانند معلم یا ابرقهرمان نمی کند
• از از دیگر علائم اوتیسم در کودکان که بسیار جدی است در سن 60 ماهگی آواز نمی خوانند، نمی رقصند و اجرا خاصی ندارند.

کودکان اوتیسم چه رفتاری دارند؟

افراد مبتلا به ASD رفتارها یا علایقی دارند که ممکن است غیرعادی به نظر برسند. این رفتارها یا علایق ASD را از شرایطی که فقط با مشکلات ارتباط اجتماعی و تعامل تعریف می‌شوند، جدا می‌کند.

نمونه هایی از علائم اوتیسم در کودکان که در رفتار و علایق آن ها مشاهده می شود می توان موارد زیر را لیست کرد:

• اسباب بازی ها یا اشیاء دیگر را ردیف می کنند و با تغییر نظم ناراحت می شوند.
• کلمات یا عبارات را بارها و بارها تکرار می کنند.
• هر بار با اسباب بازی ها به یک شکل بازی می کنند
• روی قسمت هایی از اشیاء (مثلاً چرخ ها) متمرکز هستند.
• از تغییرات جزئی ناراحت می شوند
• علایق وسواسی دارند
• باید از روال خاصی پیروی کنند
• دست ها را تکان می دهدن، بدن را تکان می دهند یا به صورت دایره ای به خود می چرخند
• واکنش‌های غیرعادی نسبت به صدا، بو، مزه، ظاهر یا احساس اشیا دارند

سایر خصوصیات کودکان اوتیسم

اکثر افراد مبتلا به ASD ویژگی های مرتبط دیگری نیز دارند از دیگر علائم اوتیسم در کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد. توجه به این نکته مهم است که کودکان مبتلا به ASD ممکن است همه یا هیچ یک از رفتارهای ذکر شده در اینجا را نداشته باشند.

• مهارت های زبانی با تاخیر
• مهارت های حرکتی با تاخیر
• تاخیر در مهارت های شناختی یا یادگیری
• رفتار بیش فعال، تکانشی و/یا بی توجهی
• صرع یا اختلال تشنج
• عادات غذایی غیرمعمول و خوابیدن
• مشکلات گوارشی (به عنوان مثال، یبوست)
• خلق و خوی غیرمعمول یا واکنش های احساسی
• اضطراب، استرس یا نگرانی بیش از حد
• فقدان ترس یا ترس بیشتر از حد انتظار

نحوه رفتار با کودکان اوتیسم

بعد از آشنایی با علائم اوتیسم در کودکان باید نحوه برخورد با آن ها را بدانید. اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال رشدی است. بر نحوه تعامل و ارتباط کودکان با دیگران تاثیر می گذارد. این اختلال را اختلال طیفی می نامند زیرا کودکان می توانند در هر نقطه ای از طیف اوتیسم باشند. کودکان مبتلا به ASD در سنین پایین علائم را نشان می دهند. علائم در دوران کودکی و بزرگسالی ادامه می یابد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نمی دانند چرا برخی از کودکان به ASD مبتلا می شوند. ممکن است ترکیبی از ژن‌هایی باشد که آن ها با آن‌ها متولد شده‌اند و چیزی در محیط اطرافشان که این ژن‌ها را تحریک می‌کند.

1. کودکان مبتلا به ASD در برقراری ارتباط با افراد دیگر مشکل دارند. آن ها در برقراری تماس چشمی مشکل دارند. آنها اغلب در خود عقب نشینی می کنند. ممکن است به نظر می رسد که علاقه ای به ارتباط با اعضای خانواده ندارند.
2. اما برخی از کودکان مبتلا به ASD ممکن است دوست داشته باشند با اعضای خانواده، دوستان و حتی غریبه ها درباره موضوعی که به آن وسواس دارند صحبت کنند. مشکل این است که آن ها ممکن است بیش از حد طولانی در مورد آن صحبت کنند. یا ممکن است فقط در مورد یک موضوع صحبت کنند. این می تواند افراد دیگر را خسته کند.
3. اگر والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ یک کودک مبتلا به ASD هستید، اگر احساس کنید که نمی توانید با آن ها ارتباط برقرار کنید، می تواند دلخراش باشد. اما یادگیری بیشتر در مورد این اختلالات و آنچه به دیگران کمک کرده است می تواند به شما و رابطه شما کمک کند.
4. صبور باش. اغلب پردازش اطلاعات برای یک کودک مبتلا به ASD بیشتر طول می کشد. ممکن است لازم باشد سرعت مکالمه خود را به سرعت آن ها کاهش دهید. مکث های طولانی می تواند مفید باشد.
5. به کودک بیاموزید چگونه خشم خود را بدون پرخاشگری ابراز کند. کودکان مبتلا به ASD باید بدانند که مجبور نیستند خشم و ناامیدی خود را درون خود نگه دارند.
6. پایدار اما مقاوم باشید. اگر کودک آنطور که می خواهید به شما پاسخ نمی دهد، اجازه ندهید احساسات شما آسیب ببیند. کودکان مبتلا به ASD ممکن است هم در نشان دادن و هم در کنترل احساسات خود مشکل داشته باشند. آن ها می توانند در پاسخ های خود صریح باشند. این را شخصی نگیرید
7. همیشه مثبت بمانید. کودکان مبتلا به ASD بهترین پاسخ را به تقویت مثبت نشان می دهند. حتماً در مورد رفتار خوب صحبت کنید یا به آنها پاداش دهید. برای رفتار خوب با تعریف و تمجید سخاوتمند باشید.
8. رفتار آزاردهنده جلب توجه را نادیده بگیرید. یک کودک مبتلا به ASD ممکن است گاهی اوقات بد عمل کند تا شما را وادار به تمرکز روی او کند. نادیده گرفتن این رفتار اغلب بهترین راه برای جلوگیری از آن است. همچنین اغلب در مورد رفتار خوب کودک صحبت کنید و به او پاداش دهید.
9. از طریق فعالیت بدنی تعامل داشته باشید. کودکان مبتلا به ASD معمولا دامنه توجه کوتاهی دارند. این به ویژه در هنگام برقراری ارتباط صادق است. دویدن در اطراف و بازی کردن در بیرون ممکن است راه بهتری برای به اشتراک گذاشتن زمان با هم باشد. همچنین به آنها اجازه می دهد تا آرام شوند و احساس آرامش بیشتری داشته باشند.
10. مهربان و محترم باشید. کودکان مبتلا به ASD اغلب نیاز به در آغوش گرفتن دارند، درست مانند سایر کودکان. گاهی اوقات آنها خیلی بیشتر از سایر کودکان به این نیاز دارند. اما برخی از کودکان اصلاً دوست ندارند که آنها را لمس کنند، حتی تماس خفیف می تواند آنها را آزار دهد. به فضای شخصی آنها احترام بگذارید. هرگز محبت جسمی را به کودک ناخواسته تحمیل نکنید.
11. عشق و علاقه خود را نشان دهید. کودکان مبتلا به ASD ممکن است در نشان دادن احساسات خود دچار مشکل شوند. اما آنها هنوز باید بدانند که شما آنها را دوست دارید. برای ابراز علاقه، مراقبت و حمایت خود از راه خود خارج شوید.
12. از فرزندتان بیاموزید. نیازها و توانایی های خاص فرزندتان ممکن است راهی برای نگاه کردن به دنیایی که هرگز در نظر نگرفته اید به شما نشان دهد. هر چقدر هم که در برخی روزها سخت باشد، استراحت کردن، خندیدن و لذت بردن از هدیه منحصر به فردی که فرزندتان است می تواند برای شما و خانواده تان پاداش های زیادی را فراهم کند.
13. به کودک دارای احتلال اوتیسم ایمان داشته باشید. کودک مبتلا به اوتیسم قبل از هر چیز یک کودک است. آن ها فردی در حال رشد با امکانات ناشناخته هستند. به کاری که کودک می تواند انجام دهد ایمان داشته باشید. کودک را با تشخیص تعریف نکنید.
14. مراقب خودت باش. اشکالی ندارد که استراحت کنید. به گروه های حمایت والدین بپیوندید. یا از خانواده و دوستان فهیم بخواهید که از فرزند شما مراقبت کنند تا بتوانید دوباره شارژ کنید. روانشناسان و مشاوران مدرسه نیز می توانند منابعی را برای کمک به شما فراهم کنند.

سخن آخر

تست هایی وجود دارد که به شما کمک می کند ببینید آیا علائم اوتیسم در کودکان وجود دارد یا خیر. می توانید این تست ها را سایت دیجی سنج انجام دهید و تحلیل آن را در اختیار داشته باشید. یک تست برای کودکان اوتیسم که اعتبار جهانی دارد آزمون سنجش و اندازه گیری تخصصی سنجش دامنه اوتیسم ASSQ کودکان و نوجوانان ۶ تا ۱۸ سال است که می توانید آن را از طریق سایت انجام دهید. هم چنین می توانید درخواست تحلیل روی نتیجه تست را از طریق سایت داشته باشید.